ΛΙΓΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...
1689 - William of Orange
Το 1689, η πρώτη απόφαση του βασιλιά της Αγγλίας, Γουλιέλμου ΙΙΙ, ήταν η μείωση του κόστους αδειοδότησης και φορολογίας στον τομέα της ποτοποιίας, καθώς και η σύγχρονη αύξηση των φόρων στα εισαγόμενα ξένα αποστάγματα. Αποτέλεσμα ήταν η έντονη ανάπτυξη της Βρετανικής αποσταγματοποιίας και η αύξηση κεφαλαίου που ο Βασιλιάς χρησιμοποιούσε για την χρηματοδότηση της αγαπημένης του ασχολίας, αυτή των συχνών και αιματηρών πολέμων.
1731 - River Thames Frost Fairs
Μεταξύ του 1600 και 1814 το πάγωμα του ποταμού Τάμεση ήταν ένα συχνό φαινόμενο που διαρκούσε για σχεδόν 2 μήνες. Οι λόγοι ήταν δύο. Ο ένας ήταν ότι η Μεγάλη Βρετανία, και όλο το Βόρειο ημισφαίριο, διάνυε μία περίοδο ψύξης, που σήμερα συναντάται στην επιστημονική βιβλιογραφία ως «η μικρή εποχή των παγετώνων» και συνέβη μετά την μεσαιωνική θερμή περίοδο. Ο άλλος λόγος ήταν η Μεσαιωνική γέφυρα του Λονδίνου, και το πόσο κοντά ήταν τοποθετημένες μεταξύ τους οι αποβάθρες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να σφηνώνουν κομμάτια πάγου, να δημιουργούν φράγμα και ο ποταμός να παγώνει ευκολότερα. Παρόλο που αυτοί οι χειμώνες ήταν σκληροί και έφερναν μαζί τους λιμούς και θάνατο, οι ντόπιοι Λονδρέζοι, εφευρετικοί και δυνατοί όπως πάντα, αποφασίζουν να γυρίσουν την κατάσταση με το μέρος τους, δημιουργώντας τα River Thames Frost Fairs. Τα φεστιβάλ αυτά εξελίσσονται σε απίστευτο θέαμα προκαλώντας ακόμα και την συμμετοχή βασιλικών και αριστοκρατικών οικογενειών. Στήνονται παντού μαγαζιά, pubs, παγοδρόμια, μουσική, θεατρικά…ότι θα περίμενε κανείς να δει στους πολυσύχναστους δρόμους του Λονδίνου…αλλά πάνω σε πάγο!! Από το 1731 και μετά, ανάμεσα σε αυτά τα μαγαζιά, ξεχωριστή θέση κατέχουν αυτά που σερβίρουν ζεστό GIN με gingerbread!!
1736 - Ο ΝΟΜΟΣ ΤΩΝ 50£
Η “GIN CRAZE” περίοδος εκτροχιάζεται με την κατανάλωση, συχνά κακής ποιότητας, GIN να αυξάνεται κατακόρυφα, δημιουργώντας σοβαρά κοινωνικά προβλήματα. Το 1736 η κυβέρνηση αποφασίζει να χαλιναγωγήσει των ενθουσιασμό των Λονδρέζων για GIN, και ανεβάζει το κόστος αδείας λειτουργίας των αποσταγματοποιίων στα 50£. Αυτό οδήγησε σε λαθραία και παράνομη δραστηριότητα, με μόνο δύο επίσημες άδειες να εκδίδονται μέσα σε 7 χρόνια. Από την άλλη μεριά, η θεσμοθέτηση αμοιβής 5£ για τους πληροφοριοδότες παράνομης διακίνησης, δημιουργεί μία ανεξάρτητη επικερδή παραοικονομία.
GIN ACT 1751
Η κυβέρνηση, καθώς και επιφανείς κύκλοι της Βρετανικής κοινωνίας προσπαθούν να ωθήσουν τον κόσμο στην κατανάλωση μπύρας και τσαγιού.
Χαρακτηριστική είναι η διάσημη γκραβούρα "Beer Street and Gin Lane” του Άγγλου καλλιτέχνη William Hogarth που τυπώθηκε το 1751 και απεικόνιζε 2 εικόνες. Η μία, η Gin Lane, έδειχνε την κατάντια των ανθρώπων που είναι εθισμένοι στο GIN, ενώ η άλλη, η Beer Street, την μακαριότητα και ευτυχία των ανθρώπων που έπιναν μπύρα. Αργότερα τον ίδιο χρόνο ψηφίστηκε το GIN ACT 1751. Ο νέος νόμος περιόρισε την κατανάλωση και πώληση του αλκοόλ, και η “GIN CRAZE” περίοδος ξεκινά να οδεύει προς το τέλος της.
1850 - GIN & TONIC – Ο ΣΩΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ
Όταν το Βρετανικό Στέμμα αποκτά την διακυβέρνηση της Ινδίας, οι βρετανοί μετανάστες βρέθηκαν αντιμέτωποι με την ελονοσία. Μία τοπική θεραπεία προερχόταν από τον φλοιό του φυτού “kina” ή “chinchona” που περιείχε την άκρως πικρή κινίνη. Για να κάνουν το φάρμακο πιο εύγεστο, πρόσθεσαν GIN, ζάχαρη, lime και πάγο. Το 1850 λοιπόν, γεννήθηκε το γνωστό σε όλους μας GIN & TONIC.
1860 - TO ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ
Το 1860 αποφασίστηκε ότι μέρος των μισθών, των βρετανών αξιωματικών ναυτικού, θα αποτελούνταν από μια ποσότητα GIN. To κατώτατο όριο αλκοολικών βαθμών του ποτού που επιτρεπόταν πάνω σε ένα πλοίο ήταν 57.7%. Ο λόγος ήταν να διασφαλιστεί, ότι σε περίπτωση διαρροής των βαρελιών με GIN στο καράβι, η πυρίτιδα θα παρέμενε εύφλεκτη. Πολλές φορές οι ναύτες μούσκευαν μία μικρή ποσότητα πυρίτιδας με GIN για να δουν αν η μερίδα τους ήταν νερωμένη.
1888 - MARTINI : ΤΟ ΕΛΙΞΙΡΙΟ ΤΗΣ ΗΡΕΜΙΑΣ
Το 1888, O συγγραφέας Ε.Β.White περιέγραψε το ΜARTINI σαν το "Elixir of Quietude”. Αυτό το απλό ποτό με GIN, είναι από τα πρώτα που δημιουργήθηκαν και καταναλώθηκαν με αποκλειστικό σκοπό την απόλαυση και αυτή την υπέροχη αίσθηση που ξεκάθαρα σηματοδοτούσε την έναρξη της βραδινής διασκέδασης.
1920 - Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΤΗΝ ΠΟΤΟΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ
Κατά την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης, διψασμένοι Αμερικανοί και άνεργοι barmen συρρέουν στον Λονδίνο φέρνοντας μαζί τους την Jazz κουλτούρα, η οποία συνυπάρχει αρμονικά με αυτή του λονδρέζικου swing!
1953 - JAMES BOND – CASINO ROYAL
O Ian Fleming, διάσημος για την σειρά κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων του θρυλικού James Bond, μας συστήνει μία δική του δημιουργία: To Vesper Cocktail. Αυτή η παραλλαγή MARTINI δημιουργείται στην JAMAICA και κατακλύζει όλα τα bar ξενοδοχείων του Λονδίνου. Τα βιβλία του Fleming και αυτό το cocktail καθόρισαν το ορισμό της φινέτσας για τις επόμενες γενιές.
1990 – Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ COCKTAIL
O Dick Bradsell, έχοντας διαβάσει το «Τhe Fine Art of Mixing Drinks”, εμπνέεται και ξεκινά να εκπαιδεύει μία ολόκληρη γενιά bartenders, αλλάζοντας για πάντα το σκηνικό μετατρέποντας τα cocktails σε φινετσάτες και απλές δημιουργίες.
2009 SIPSMITH LONDON DRY GIN
To πρώτο αποστακτήριο χαλκού που ανοίγει τις πόρτες του στο Λονδίνο μετά από 200 χρόνια, φέρνοντας πίσω την ένδοξη παράδοση παραγωγής μικρών παρτίδων GIN.
H ιστορία του SIPSMITH ξεκινά με δύο παιδικούς φίλους, τον Sam Galsworthy και τον Fairfax Hall, οι οποίοι λάτρευαν τα καλοφτιαγμένα πράγματα και τα Martinis. Το 2007, σε ένα Negroni Party γνωρίστηκαν με τον διάσημο λάτρη ποτών, Jared Brown. Μέχρι το τέλος της βραδιάς ήταν έτοιμος να τους ακολουθήσει στο όραμά τους : την δημιουργία του καλύτερου London Dry Gin.
Ξεκινώντας τις διαδικασίες, οι ιδρυτές συνάντησαν ένα απρόσμενο εμπόδιο που προερχόταν από ένα ιστορικό βρετανικό νόμο του 1823, σύμφωνα με τον οποίο ήταν αδύνατο να δοθεί άδεια σε αποσταγματοποιούς με αποστακτήρες μικρότερης χωρητικότητας των 1800 λίτρων. Ο δικός τους αποστακτήρας ήταν μόλις 300 λίτρα. Με πολύ πάθος, επιμονή και πιστοί στο όραμα τους, κατάφεραν με αίτημα τους να αλλάξει ο νόμος το 2008. Τo Gin για άλλη μια φορά στην ιστορία μπορούσε να δημιουργηθεί σε αυθεντικά μικρές, χαρακτηριστικές παρτίδες.
Όραμα και των τριών ιδρυτών ήταν να δημιουργήσουν (smith) ένα ασυμβίβαστο London Dry Gin, όπως αυτό φτιαχνόταν, όπως θα έπρεπε να φτιάχνεται. Η υπομονή ήταν το κλειδί κατά την διαδικασία τελειοποίησης της τέχνης τους, όπως και μία υγιής δόση παράδοσης και κομψότητας. Στις 14 Μαρτίου 2009, η τελική συνταγή υλοποιήθηκε στον πρώτο τους αποστακτήρα. Το Sipsmith London Dry GIn, είναι πια γεγονός, εμπνευσμένο από τη δημιουργία (smithery) που απολαμβάνεις με την κάθε γουλιά (sip).
Ενώ η δίψα για χειροποίητο GIN μεγάλωνε όλο και περισσότερο στο Λονδίνο, οι ιδρυτές αποφασίζουν να μεγαλώσουν το όνειρο τους και εκτός των βρετανικών συνόρων. Το 2012, η πρώτη χώρα που αγάπησε το SIPSMITH ήταν η Ισπανία, όπου το “gin tonica” κατέκτησε τους Ισπανούς. Τα νέα για το όμορφα ισορροπημένο αυτό GIN, διαδόθηκαν γρήγορα στον κόσμο των mixologists με αποτέλεσμα αυτήν την στιγμή να διανέμεται σε 50 χώρες.
Η SIPSMITH συνεχίζει να εξελίσσεται, μετακομίζοντας το 2014 σε μεγαλύτερο χώρο και αγοράζοντας περισσότερους αποστακτήρες, ενώ το 2015 δημιούργησε το “sipping society” όπου τα μέλη της δοκιμάζουν κάθε χρόνο καινοτομικές ιδέες της SIPSMITH. Aπό το 2016 και μετά οργανώνει κάθε χρόνο το "Hot Gin Roof” event, όπου οι παρεβρισκόμενοι μαθαίνουν την ιστορία του GIN, μέσα από μία ιδιαίτερη και σύγχρονη ματιά.
Ενώ η επιτυχία και η εξέλιξη συνεχίζεται, η SIPSMITH το 2021, πιστοποιείται ως «Β CORPORATION» επιχείρηση και γίνεται ενεργό μέλος μίας διεθνούς δραστηριοποίησης, που χρησιμοποιεί την δύναμη των εταιρειών προς όφελος όλων των κοινοτήτων, των ανθρώπων και του πλανήτη.
H ΔΙΑΔΙKΑΣΙΑ
“ Είναι μία δουλειά αγάπης, με πολύ πάθος, φροντίδα και προσοχή για την κάθε σταγόνα”
James Brown, Μaster Distiller
Η ομάδα των αφοσιωμένων αποσταγματοποιών της SIPSMITH παρακολουθούν την κάθε σταγόνα από την κάθε παρτίδα του SIPSMITH LONDON DRY GIN, πιστεύοντας με πάθος ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να δημιουργήσεις χειροποίητα ποτά super premium ποιότητας.
Αντλώντας έμπνευση από μία κληρονομιά 200 ετών, ισορροπούν την μοντέρνα τεχνολογία με παραδοσιακές συνταγές και τεχνικές.
Τα βότανα προέρχονται από όλον τον κόσμο και επιλέγονται μόνο αυτά που ικανοποιούν τις προϋποθέσεις άριστης ποιότητας. Η συνταγή βασίζεται σε ένα βιβλίο του 18ου αιώνα, που ανακαλύφθηκε από τον Master Distiller James, και ονομάζεται “The complete body of Distilling”. Κάθε μέρα, γεμίζονται οι δεξαμενές με αγνή Βρετανική αλκοόλη σίτου και όσα βότανα χρειάζονται για να δημιουργηθεί μία παρτίδα ξεχωριστή σε κάθε άμβυκα. Αυτή η τεχνική λέγεται “one shot” distilling. Tα προσεκτικά επιλεγμένα βότανα προστίθενται στις δεξαμενές το προηγούμενο βράδυ και παραμένουν μέσα στο αλκοολικό διάλυμα για τουλάχιστον 14 ώρες αφήνοντας τα υπέροχα αρώματά τους.
Οι δεξαμενές θέτονται σε λειτουργία το επόμενο πρωί και η απόσταξη ξεκινά. Ζεσταίνονται στους 80°C, επιτρέποντας στο αλκοόλ, που βράζει στους 78.3°C να ατμοποιηθεί, αφήνοντας πίσω το νερό. Ο ατμός κυκλοφορεί στην δεξαμενή, έρχεται σε επαφή με τον χαλκό και συμπυκνώνεται πίσω στο υγρό, κάνοντας το κάθε φορά αγνότερο, απαλότερο και όλο και πιο έτοιμο για την πρώτη γουλιά. Όταν τελειώσει το ταξίδι του και φτάσει πίσω στο υγρό για τελευταία φορά, ξεκινάει η ροή από ένα σωλήνα που λέγεται “point of pleasure”. To υγρό έρχεται σε 3 διαφορετικά μέρη : το κεφάλια, τις καρδιές και τις ουρές. Διαλέγονται οι καρδιές, και με την προσθήκη αγνού νερού, το SIPSMITH LONDON DRY GIN είναι έτοιμο για εμφιάλωση σε ένα υπέροχο μπουκάλι!!
"The Dream bottle to buy" - The Times
Η φράση "Cygnus inter Anates" είναι χαραγμένη στην βάση του μπουκαλιού, που στα λατινικά σημαίνει "ένας κύκνος ανάμεσα σε πάπιες" , άλλωστε το βασιλικό αυτό πτηνό, σύμβολο κομψότητας, ομορφιάς και χάρης είναι το σήμα κατατεθέν του SIPSMITH. Ένα αληθινό φύλλο χαλκού ξεχωρίζει στην ετικέτα του, ενώ το κλείσιμο του μπουκαλιού σφραγίζεται με κερί. Ο αριθμός της κάθε παρτίδας αναγράφεται στην πίσω ετικέτα του μπουκαλιού. Την ιδιαίτερη ιστορία της, μπορείς να την βρεις στο sipsmith.com/your-batch.
Κλασικός άρκευθος ισορροπεί με φλούδες εσπεροειδών. Γλυκά μπαχαρικά αναδύονται στο τελείωμα. Μιά γεύση αρμονίας στο στόμα.
