Ούζο, θάλασσα, ήλιος και χαλαρή παρέα είναι μία κατάσταση καθαρά ελληνική και πάντα πετυχημένη. Η ανηθόλη του γλυκάνισου ανοίγει την όρεξη, το αλκοόλ ανεβάζει την διάθεση, ενώ το τελετουργικό ευνοεί την κουβέντα, το μοίρασμα και την χαλάρωση. Το τραπέζι του ούζου δεν είναι τραπέζι φαγητού, αλλά τσιμπολογίματος, αφού όλα γίνονται για την παρέα και το κέφι. Γιαυτό και η ιδανική ώρα του ούζου, είναι νωρίς το μεσημέρι. Μεγάλη ποικιλία, μικρές ποσότητες, έντονες γεύσεις.
Ο υψηλός αλκοολικός βαθμός, η γλυκιά και έντονα αρωματική φύση του και ο επιθετικός του χαρακτήρας, ζητούν ιδίας έντασης μεζέδες με αδρές και έντονες γεύσεις : αλμυρά, όξινα, πικάντικα, ιωδιούχα, και τηγανητά. Η ιωδιούχα, αλμυρή γεύση των θαλασσινών είναι το κατεξοχήν ταίριασμα του ούζου. Αλλαντικά ανατολίτικης προέλευσης, όπως το σουτζούκι και ο παστουρμάς του ταιριάζουν επίσης. Μεζέδες λιτοί, δωρικοί, χωρίς σάλτσες και πολυπλοκότητα.
Είναι το πιο εύκολο και απλό κάλεσμα, αφού πολλά από τα εδέσματα που το συνοδεύουν εξαιρετικά, είναι έτοιμα: τυριά, ελιές, τουρσιά, αλλαντικά, αλίπαστα ψάρια κτλ. Σημασία έχει η ποικιλία και η ποιότητα των εδεσμάτων!
Το ούζο γεννήθηκε στην Θεσσαλία, πιθανότατα στον Τύρναβο γύρω στο 1880. Τότε απόσταζαν για δεύτερη φορά τσίπουρο, προσθέτοντας αρωματικούς σπόρους γλυκάνισου στους χάλκινους άμβηκες. Ξεκίνησε λοιπόν σαν αρωματισμένο τσίπουρο. Η καρδιά της πρώτης απόσταξης περνάει και δεύτερη απόσταξη, όπου και προστίθενται τα υπόλοιπα αρωματικά βότανα, ακολουθώντας την συνταγή του κάθε αποσταγματοποιού.
Γιατί όμως ονομάστηκε “ούζο”? Κάπου κοντά στο 1870 τρεις φίλοι, ο Αρμένιος στρατιωτικός γιατρός Σταυράκ Μπέης, ο έμπορος υφασμάτων Αντώνης Μακρής και ο ποτοποιός Δημήτρης Δουμενικιώτης, συνήθιζαν να πίνουν να μεσημέρια τσίπουρο διπλής απόσταξης συνοδευόμενο με τα κατάλληλα εδέσματα.
Ο γιατρός, λάτρης του ποτού αυτού, αποφασίζει να πάει στο αποστακτήριο του Δημήτρη Δουμενικιώτη και να του προτείνει να προσθέσει στην απόσταξη και κάποια άλλη ουσία, η οποία θα οδηγούσε σε τσίπουρο καλύτερης ποιότητας. Πράγματι ο φίλος του ακολούθησε την συμβουλή του. Ο πρώτος που δοκίμασε το απόσταγμα ήταν ο Αντώνης Μακρής, ο οποίος ενθουσιάστηκε αναφωνώντας :
“Μωρέ τι είναι αυτό? Αυτό είναι ούζο Μασσαλίας”.
Στον Τύρναβο γινόταν καλλιέργεια μεταξοσκωλήκων και παράγονταν κάθε χρόνο κουκούλια σε μεγάλη ποσότητα. Τα εκλεκτότερα από αυτά συσκευάζονταν με ιδιαίτερο τρόπο και στέλνονταν στον Βόλο για την Ευρώπη με την επιγραφή “uso Massalia”, δηλαδή «προς χρήσιν Μασσαλίας”. Με άλλα λόγια η επιγραφή αυτή ήταν συνώνυμο με την εκλεκτή ποιότητα, κάτι το οποίο ήθελε να τονίσει ο Αντώνης Μακρής για το απόσταγμα που μόλις είχε δοκιμάσει.
Το ούζο της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ παράγεται από την οικογενειακή επιχείρηση που ιδρύθηκε στην Μαγνησία το 1954, με την ίδια παλιά και αυθεντική Μικρασιάτικη συνταγή των θεσσαλών ποτοποιών.
Το μεράκι στην επιλογή των αρωμάτων από μπαχαρικά και βότανα, καθώς και η εμπειρία στην παραδοσιακή απόσταξη εξασφαλίζουν την ποιότητα και δημιουργούν την ιδιαίτερη γεύση του.
Διατίθεται σε 700ml, 200ml και 5ml
To OYZO της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ με τον απαλό και αρωματικό του χαρακτήρα, είναι ένα αυθεντικό ελληνικό ούζο που πίνεται δρoσερό με νερό ή και πάγο συνοδεύοντας ιδανικά εκλεκτούς μεζέδες. Τολμήστε να το δοκιμάσετε και σε cocktail με χυμό πορτοκαλιού.
